Progeria (zespół progerii Hutchinsona-Gilforda, łac progeria, z gr „przedwczesna starość”, ang Hutchinson-Gilford progeria syndrome, HGPS) jest to genetycznie uwarunkowany zespół charakteryzujący się przyspieszonym procesem starzenia. Progeria spowodowana jest mutacją punktową de novo w położonym na chromosomie 1 genie LMNA kodującym laminę A. Białko to stabilizuje błonę otaczającą jądro komórkowe, zaś jego mutacje powodują zaburzenia w strukturze i funkcjach jądra komórkowego. Średnia długość życia osób z HGPS wynosi 13 lat.
Do charakterystycznych objawów progerii należą:
- mały wzrost
- niska masa ciała
- niedojrzałość płciowa
- makrocefalia, nieproporcjonalnie mała dolna część twarzy
- niedorozwój żuchwy
- przepełnienie żył skóry głowy
- uogólnione łysienie (także brak rzęs i brwi)
- wyłupiaste oczy
- opóźniony rozwój uzębienia
- gruszkowata klatka piersiowa
- krótkie obojczyki
- koślawe biodra
- chód na szerokiej podstawie
- cienkie kończyny
- cienka, sucha skóra z brązowymi plamami i zmarszczkami
- „rzeźbiony”, „ptasi” koniec nosa
- dystroficzne paznokcie
- wysoki ton głosu
Nie istnieje żadna metoda leczenia przyczynowego progerii, nie określono również ścisłych zaleceń w terapii pacjentów z tą chorobą. Zgon następuje najczęściej z powodu chorób układu krążenia (udar mózgu, zawał mięśnia sercowego) wynikających z postępującej miażdżycy naczyń wieńcowych i mózgowych. Stosuje się wyłącznie leczenie fizykoterapeutyczne, w celu zapobiegania przykurczom mięśni.