Łagodny rozrost gruczołu krokowego (hyperplasia prostatae, ang. BPH – Benign prostatic hyperplasia) jest to choroba występująca u mężczyzn i związana głównie z rozrostem (rozplemem) komórek gruczołowych i komórek podścieliska gruczołu krokowego, a w mniejszym stopniu przerostem komórek (stąd niejednoznaczna nomenklatura), powodująca zwężenie drogi odpływu moczu. Uważa się, że choroba ta występuje u ponad 50% mężczyzn w wieku powyżej 60 roku życia i z wiekiem częstość jej występowania wzrasta.
Pojęcie przerost prostaty jest z patomorfologicznego punktu widzenia pojęciem błędnym, jako że przerost (hypertrophia) oznacza powiększenie tkanki lub narządu na skutek powiększenia poszczególnych komórek, bez zwiększenia ich liczby, natomiast rozrost (hyperplasia) zupełnie odwrotnie – powiększenie tkanki lub narządu na skutek zwiększenia liczby komórek, czego przykładem jest właśnie rozrost gruczołu krokowego.
Objawy choroby można podzielić na:
- objawy podrażnieniowe:
- częstomocz
- nykturia (oddawanie moczu w nocy)
- gwałtowne parcia na mocz
- niemożność powstrzymania mikcji
- ból w trakcie mikcji
- objawy „przeszkody podpęcherzowej”:
- trudność w rozpoczęciu mikcji
- zwężony strumień moczu
- wydłużony czas mikcji
- osłabienie strumienia moczu i/lub przerwany wyciek moczu
- wykapywanie moczu po zakończeniu mikcji
- zatrzymanie moczu.
Leczenie:
- obserwacja (watchful waiting)
- u osób bez mocno wyrażonych objawów oraz przy braku ryzyka rozwoju raka gruczołu krokowego obowiązuje obserwacja urologiczna z wykonywaniem powyższych badań i dodatkowo oznaczanie:
- PSA (Prostatic Specific Antigen)) – Norma do 4 ng/ml i w przypadku jej przekroczenia
- transrektalna biopsja gruczołu krokowego
- u osób bez mocno wyrażonych objawów oraz przy braku ryzyka rozwoju raka gruczołu krokowego obowiązuje obserwacja urologiczna z wykonywaniem powyższych badań i dodatkowo oznaczanie:
- leczenie farmakologiczne
- leki blokujące receptor α-1-adrenergiczny (hamują receptory α-1-adrenergiczne w dnie pęcherza, cewce moczowej i podścielisku gruczołu krokowego i jego torebce, powodując rozkurcz mięśni i poprawę drogi odpływu moczu)
- doksazosyna
- terazosyna
- alfuzosyna
- tamsulozyna
- leki hormonalne blokujące 5-α-reduktazę (zahamowanie konwersji testosteronu w dihydrotestosteron)
- Finasteryd
- leki roślinne (łagodzą objawy tylko w przypadku niewielkiego zaawansowania choroby)
- wyciąg z kory śliwy afrykańskiej (Pygenum afrivcanum)
- wyciąg z nasion dyni (Cucurbita pepo)
- leki blokujące receptor α-1-adrenergiczny (hamują receptory α-1-adrenergiczne w dnie pęcherza, cewce moczowej i podścielisku gruczołu krokowego i jego torebce, powodując rozkurcz mięśni i poprawę drogi odpływu moczu)
- leczenie operacyjne
- TURP (TransUrethral Resection of the Prostate) czyli przezcewkowa elektroresekcja gruczołu krokowego
- operacyjne wyłuszczenie gruczołu krokowego stosuje się tylko w przypadku wielkich zmian, uchyłków pęcherza moczowego lub nowotworów gruczołu krokowego
- operacyjne wyłuszczenie gruczolaka poprzez dostęp śródpęcherzowy (niektóre przypadki)
- zabiegi laserowe (VLAP – Visual Laser Ablation of the Prostate)