Badanie to wykonuje się w celu sprawdzenia glikemii bez obciążenia (na co najmniej 8 godzin przed wykonaniem testu należy powstrzymać się od jedzenia i picia). Po stwierdzeniu odstępstwa od normy lekarz zwykle zleca dalsze bardziej szczegółowe badania (test obciążenia glukozą lub profil glikemii).
Norma przedstawia się następująco:
- glukoza we krwi < 110 mg/dl
- nieprawidłowa glikemia na czczo > 110-126 mg/dl
Podwyższenie stężenia glukozy we krwi jest jednym z podstawowych objawów cukrzycy. W zależności od stopnia zaawansowania choroby może ono występować jedynie po spożyciu węglowodanów lub niezależnie od niego. Zawartość glukozy we krwi podaje się w miligramach na 100 ml krwi (mg% łub mg/dl) albo w milimolach na litr (mmol/l).
Przy wartości powyżej 100 mg/dl istnieje podejrzenie cukrzycy, natomiast stężenie niższe oznacza hipoglikemię, inaczej niedocukrzenie. Hipoglikemia to stan, w którym ilość glukozy we krwi spada poniżej normy. Może być ona spowodowana:
- przedawkowaniem insuliny lub innych leków przeciwcukrzycowych,
- dużym wysiłkiem fizycznym,
- spożyciem alkoholu
Stężenie wyższe to hiperglikemia, inaczej przecukrzenie krwi, może ona oznaczać stan przedcukrzycowy, nieprawidłową tolerancję glukozy lub cukrzycę. W przypadku znacznego przecukrzenia krwi (400 mg/dl i więcej) może dojść nawet do śpiączki cukrzycowej, która wymaga natychmiastowej interwencji lekarskiej i podania leków.
Jeżeli poziom glukozy we krwi przekracza wartość 100 mg/dl, zwiększa się ryzyko choroby wieńcowej. Dlatego konieczne są dodatkowe badania (lipidogram) pozwalające ocenić, jak duże jest ryzyko wystąpienia choroby serca.