Konieczność dokonywania wielokrotnych badań poziomu cukru, wiążących się z naruszeniem ciągłości skóry a więc wymagających stosunkowo sterylnych warunków; sama procedura też zresztą do najprzyjemniejszych nie należy.
W poszukiwaniu sposobu ulżenia diabetykom naukowcy sięgnęli po nanotechnologię, pomoże im ona nie tylko zmniejszyć dyskomfort diabetyków, lecz również prowadzić stały monitoring stężenia cukru.
Nawet, jeśli chory regularnie wykonuje testy poziomu glukozy to i tak nie posiada pełnego obrazu zmian, jakie zachodzą w ciągu doby. Są tylko pojedyncze punkty z momentu pomiaru, one jednak mogą nie mieć większego związku z tym, co dzieje się na przykład godzinę później. Wysoki poziom glukozy zaś nawet w tych krótkich okresach wywołuje stopniowe zmiany w narządach, prowadząc do chorób odcukrzycowych.
Nanotechnologia w służbie medycyny może już niedługo pozwolić na prowadzenie naprawdę ciągłego, dokładnego monitoringu.
Uczeni z Massachusetts Institute of Technology opracowali specjalny tusz, reagujący na zmieniające się stężenie glukozy. Zawiera on w sobie nanorurki, które pokryto wrażliwym na glukozę polimerem, w jej obecności tusz staje się fluorescencyjny i można to stwierdzić z użyciem światła w paśmie bliskim podczerwieni.
Tatuaż wykonany z tego tuszu można umieścić na przykład na nadgarstku, zakładając jednocześnie „zegarek” – urządzenie elektroniczne analizujące w czasie rzeczywistym zmiany fluorescencji. Na tej podstawie określone może zostać stężenie glukozy w dowolnym momencie, bez konieczności wykonywania testu z krwi.
Obecnie wykonywane są testy na zwierzętach, mające odpowiedzieć między innymi na pytania dotyczące możliwych skutków ubocznych lub reakcji alergicznych związanych z nanotuszem.
Wprowadzony pod skórę tusz nie jest niestety zbyt trwały i już po sześciu miesiącach należy tatuaż poprawić.
