Stwardnienie rozsiane (SM) jest przewlekłą chorobą centralnego układu nerwowego o nieznanych dotąd przyczynach. Polega na uszkodzeniu tkanek nerwowych ciała, prowadzącym do wielu zaburzeń utrudniających funkcjonowanie. Cierpi na nie około 2,5 miliona ludzi na całym świecie. Ma charakter postępujący i wieloobjawowy, jest jedną z najczęstszych przyczyn niepełnosprawności wśród młodych ludzi.
Pomimo wielu badań i prób leczenia nadal nie wiadomo do końca, jaka jest przyczyna schorzenia. Australijscy naukowcy dokonali w tej mierze odkrycia, które może nas przybliżyć do zrozumienia natury choroby. Odnaleźli oni gen ludzki, którego występowanie zwiększa ryzyko pojawienia się choroby.
Jeżeli w następnym etapie badań uda się określić, jakie czynniki środowiskowe prowadzą do uszkodzenia i mutacji tego genu, może to pomóc w zapobieganiu tej chorobie i leczeniu stwardnienia rozsianego.
Autorzy badań, profesor Trevor Kilpatrick oraz doktor Justin Rubio, opublikowali artykuł na temat odkrycia w piśmie „Nature Genetics”. Jak stwierdzają, istnieją szanse, że w ciągu następnych 1–2 lat uda się dokładniej poznać charakter zmian genetycznych w odkrytych genach, a także ich wpływ na rozwój choroby. W dalszych badaniach może się uda wynaleźć skuteczny środek leczenia tej choroby lub zapobiegania stwardnieniu rozsianemu. Dodatkowym wnioskiem z badań było również stwierdzenie wpływu witaminy D na zmniejszenie ryzyka rozwoju choroby.
